Een ritueel betreft een handeling die met een geestesgesteldheid van aandacht en respect wordt verricht. Binnen deze definitie kan dus elke handeling rituele kracht verwerven.
Een ritueel wordt gekenmerkt door een vaste opbouw van begin, middendeel en einde, waardoor het ook helder is wanneer de handeling voorbij is.
SYMBOLEN
Een ritueel ontleent zijn kracht aan het feit dat de betreffende handeling een grotere energetische lading krijgt naarmate er met een grotere zorgvuldigheid wordt gestreefd naar aandacht, respect en intensiteit. Een ritueel kan een stemoefening zijn, een bewegingsoefening of alleen maar stil zijn. Meestal echter betreft een ritueel een handeling met symbolische lading.
Deze symbolische lading houdt in dat een beweging of voorwerp een representatie vormt van onzichtbare scheppingskrachten of verwijst naar een achterliggende betekenis.
Het laden van een ritueel gebeurt deels door de intentie waarmee met het betreffende symbool wordt gemanipuleerd, en deels door het maken van expliciete afspraken, Dit kunnen bijvoorbeeld afspraken zijn over wat een voorwerp in een ritueel symboliseert, of wat een medewerker aan een ritueel voor rol heeft.
Het is van belang dat de symbolen niet alleen een bepaalde lading krijgen, maar dat aan het einde van het ritueel ook wordt besloten of de betreffende lading weer van het symbool wordt afgehaald, of er expliciet aan verbonden blijft.
SOORTEN
Van de vele soorten rituelen zijn de volgende voor ons van belang:
1 . OVERGANGSRITUEEL. De belangrijkste vorm van rituelen betreft de soort handelingen die een overgang van de ene fase naar een andere vertegenwoordigen of willen bewerkstelligen. Dergelijke rituelen zijn in principe altijd eenmalig, omdat ze de intentie hebben een definitieve verandering te bewerkstelligen of te bekrachtigen. De ervaring leert dat hoe groter de intensiteit van bewustzijn is waarmee een ritueel wordt voltrokken, hoe dieper de betreffende verandering wordt verankerd in het eigen lijf of de energievelden.
2. CYCLISCH RITUEEL. Bij het onderhouden van magische krachten is het van belang herhaaldelijk dezelfde rituelen uit te voeren om de lading op een bepaald voorwerp te handhaven, te veranderen of te vergroten, of om een bepaalde gewijde ruimte te blijven verzorgen. Het cyclische aspect van een bepaald ritueel kan zich uiteindelijk zo gaan uitstrekken dat de sacrale ruimte zich steeds meer uitbreidt naar het dagelijks leven, waardoor zelfs de kleinste ontmoeting bij de bus- of tramhalte een krachtige lading krijgt. Dit heeft te maken met de houding waarmee een bepaald contact wordt aangegaan en het besef dat zich elk moment een dieper mysterie kan voltrekken.
De uiteindelijke consequentie van een cyclisch uitgevoerd ritueel is dat er een bepaalde cultus ontstaat. Hiermee wordt geen sekteachtig verering bedoeld, maar het onderhouden van zekere sacrale verbanden, met name daar waar steun wordt ervaren, daar waar schoonheid wordt erkend en daar waar dankbaarheid wordt geoefend als deel van de dagelijkse mystieke of occulte hygiëne.
INHOUDELIJKE KANTEN VAN HET RITUEEL
Rituelen kunnen worden uitgevoerd:
ter verwerking van een bepaalde gebeurtenis; hieronder valt ook het verlossen van gevoelens, emoties en sentimenten bij anderen (symbolisch bijvoorbeeld bij vorige generaties die al eerder met het onderhavige thema geworsteld hebben); soms kan de verwerking ook bestaan uit het erkenning geven aan hoe het is geweest als het in kaart brengen van de eigen geest.
Als training voor:
het leren verwerken en versterken de eigen daadkracht en tegenwoordigheid van geest het beïnvloeden van gebeurtenissen (magische rituelen) het versterken van zeven lijfwachten
Van belang is dat de offersubstantie in principe bestaat uit dat wat ervaren wordt en dat wat tot expressie wordt gebracht.
Alles waar het leven in wordt beleefd en elk ritueel dat daar een uitdrukking van is, valt dus onder een vorm van bezweren en een vorm van wijden.